پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله فرمودند:

اِنَّما اَهلَكَ النّاسَ العَجَلَة وَ لَو اَنَّ النّاسَ تَثَـبَّتوا لَم يَهلِك اَحَد؛

مردم را، در حقيقت، شتابزدگى به هلاكت انداخته است، اگر مردم، از شتابزدگى به دور

بودند، هيچ كس هلاك نمى شد.

                                                                          محاسن، ج 1، ص 340، ح 697

فرازی از صحیفه سجادیه سید الساجدین، حضرت امام سجاد علیه السلام

" خدایا آن گونه ام کن که خود می پسندی "
دعای امام سجاد ( ع ) هنگام درخواست گذشت ازخطا ها (باب16 بند 30)

« ای خدای من ،اگر آن قدر به درگاهت گریه کنم که فرو ریزد همه ی مژگان دیدگانم و چنان ناله و فریاد زنم که صدایم قطع شود و آنقدر به پا بایستم در طاعتت که قدم هایم متلاشی گردد و آنقدر برای تو رکوع کنم که ستون فقرات پشتم در هم شکند و چنان حضورت به سجده در افتم تا حدقه ی چشمم بیرون افتد . و همه ی عمرم زمین خاک زمین را بخورم و آب گل آلود بنوشم ودر خلال این احوال همه را به ذکر مشغول باشم تا آنکه زبانم از ذکر باز ماند و بعد از این به اطراف آسمان از شرم و حیای نافرمانی تو سر بلند نکنم هنوز ابدا" مستوجب محو یک گناه از گناهانم نخواهم بود.

خدایا درود فرست بر محمد و آل او ، و آگاه و متذکر فرما در اوقات غفلت مرا به یاد خود، و موفق بدار به راه طاعت خود هنگام مهلت عمر ،و به راه محبت خود راهم آسان ساز تا به محبتت خیر دنیا و آخرتم را به کمال رسانی.

خدایا بر محمد و آل پاکش درود فرست ، و مرا در آنچه از تکالیف که بر من الزام و واجب کردی موفق گردان ،یا اگر کسی از مخلوقات را بر عهده ی من حقی است و من ضعیف و ناتوان از اداء آن باشم هم از جهت قوای بدنی و ضعف قدرت بر ادای آن نداشته و هم از توشه ی مالی و ثروت قادر نباشم چه در خاطرم باشد و یا آن را فراموش کرده باشم ، که همه ی آن را ای خدا ،بر من به شماره حساب آورده ای و من آن را فراموش کرده ام ، تو کرم کن از عطای بزرگ خویش بسیار که نزد تو است و دین هایم را ادا فرما که البته تو آن کریمی که رحمتت واسع است تا دیگر باقی نماند هیچ از آن دین که با حسناتم تقاص از من کنی یا آنکه گناهانش را برگناهانم مضاعف گردانی ، روز قیامت هنگام ملاقات با تو...

" سالروز شهادت امام زین العابدین ( علیه‌السلام ) تسلیت و تعزیت باد.

علامه امینی تعریف کرده است که : مدت ها فکر می‌کردم که خداوند چگونه شمر ملعون را عذاب می‌کند ؟ و جزای آن تشنه لبی و جگر سوختگی حضرت سیدالشهدا(ع) را چگونه به او می‌دهد ؟ تا اینکه شبی در عالم رویا دیدم که امیرالمؤمنین (ع) در مکانی خوش آب و هوا، روی صندلی نشسته و من هم خدمت آن جناب ایستاده‌ام، در کنار ایشان دو کوزه بود .
فرمود: این کوزه‌ها را بردار و برو از آنجا آب بیاور و اشاره به محلی فرمود که بسیار باصفا و با طراوت بود، استخری پرآب و درختانی بسیار شاداب در اطراف آن بود که صفا و شادابی محیط و گیاهان قابل بیان و وصف نیست.
کوزه‌ها را برداشته و رو به آن محل نهادم آنها را پرآب نموده حرکت کردم تا بخدمت امیرالمومنین (ع) باز گردم. ناگهان دیدم هوا رو به گرمی نهاده و هر لحظه گرمی هوا و سوزندگی صحرا بیشتر می‌شد، دیدم از دور کسی به طرف من می‌آید و هرچه او به من نزدیکتر می‌شد هوا گرمتر می شد گویی همه این حرارت از آتش اوست، در خواب به من الهام شد که او شمر، قاتل حضرت سیدالشهدا(ع) است.
وقتی به من رسید دیدم هوا به قدری گرم و سوزان شده است که دیگر قابل تحمل نیست، آن ملعون هم از شدت تشنگی به هلاکت نزدیک شده بود، رو به من نمود که از من آب بگیرد، من مانع شدم و گفتم: اگر هلاک هم شوم نمی گذارم از این آب قطره‌ای بنوشد.
حمله شدیدی به من کرد و من ممانعت می نمودم دیدم اکنون کوزه‌ها را از دست من می‌گیرد، لذا آنها را به هم کوبیدم، کوزه‌ها شکسته و آب آنها به زمین ریخت چنان آب کوزه‌ها بخار شد که گویی قطره آبی در آنها نبوده است،
او که از من ناامید شد رو به استخر نهاد، من بی‌اندازه ناراحت و مضطرب شدم که مبادا آن ملعون از آب استخر بیاشامد و سیراب گردد، به مجرد رسیدن او به استخر، آب استخر خشک شد چنان که گویی سالهاست یک قطره آب در آن نبوده است. درختان هم خشک شده بودند او از استخر مأیوس شد و از همان راه که آمده بود بازگشت. هرچه دورتر می‌شد، هوا رو به صافی و شادابی و درختان و آب استخر به طراوت اول بازگشتند. به حضور امیرالمؤمنین(ع) شرفیاب شدم، فرمودند: خداوند متعال این چنین آن ملعون را جزا و عقاب می‌دهد.
اگر یک قطره آب آن استخر را می‌نوشید از هر زهری تلخ تر و هرعذابی برای او دردناک تر بود. بعد از این فرمایش از خواب بیدار شدم.
لعن الله قاتلیک یا اباعبدالله الحسین (ع)
منابع ؛
- البدایه النهایه ، ج 8، ص 297
- یادنامه علامه امینی ص 13 و 14 3
- سرنوشت قاتلان شهدای کربلا،

سپاسگزاری از نعمت های پروردگار متعال  از وظایف هر انسان خردمند است و آیات قرآن و احادیث وارده از اهل بیت علیهم السلام بر آن تاکید کرده اند. بنابراین این دعا را برای مومنین عزیز آماده کرده ام.

این دعا سند خاصی ندارد ولی توسط علماء بزرگوار در مجالس خوانده می شود و البته برخی از فقرات آن از میان برخی ادعیه مأثوره انتخاب شده است.

الحمد لله ربّ العالمین هنیئاً للآکلین و برکةً للباذلین. الحمد لله الّذی یُطعِمُ و لا یُطْعَم و یَرزُقُ و لایُرْزَق، زاد الله النّعم، دَفْعَ الله النّقَم، بِحَقّ سیّد العرب و العجم. اللّهم تَقَبَّل حَسنات المُحسنین لا سیّما هذا الأحْسان من هذا المحسن؛اللّهمَ اغفر للمؤمنین و المؤمنات و المسلمین و المسلمات الأحیاء منهم و الأموات لاسیّما اَمْواتَ الحاضرین، رَحِمَ اللّهُ من قَرَءَ الفاتِحَةَ مع الصَّلوات

 سپاس خدای را كه پروردگار جهانیان است. گوارای خورندگان و مایه بركت بخشندگان باشد. سپاس خدای را كه می خوراند و خود نمی خورد؛ روزی می دهد و روزی داده نمی شود. خدا به حق سرور عرب و عجم (پیامبر اكرم) نعمت را زیاد و گرفتاری را برطرف كند. خدایا نیكویی احسانگران را بپذیر، خصوصا این نیكویی را از این نیكوكار. خدایا مؤمنان و مسلمانان زن و مرد را، زنده و مرده شان را، بیامرز، خصوصا مردگان جمع حاضر را. خدا رحمت كند كسی را كه سوره فاتحه را همراه صلوات بخواند.

از این چه شورش است که در خلق عالم است

باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین

بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است

این صبح تیره باز دمید از کجا کزو

کار جهان و خلق جهان جمله در هم است

گویا طلوع می‌کند از مغرب آفتاب

کاشوب در تمامی ذرات عالم است

گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست

این رستخیز عام که نامش محرم است

در بارگاه قدس که جای ملال نیست

سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است

جن و ملک بر آدمیان نوحه می‌کنند

گویا عزای اشرف اولاد آدم است

خورشید آسمان و زمین نور مشرقین

پروردهٔ کنار رسول خدا حسین

محتشم کاشانی